Κυνοδοντας

Η επικεφαλιδα ειναι αυστηρα παραπλανητικη.

Γνωριζω τη ταινια η οποια μαλιστα δε με ενθουσιασε και τοσο.


Λατρευω τους κυνοδοντες αν και ειναι δοντια παραπονεμενα.Και υποτιμημενα

Βλεπεις ο κυνοδοντας εχει παντα μια ελαφρα πιο κιτρινωπη χροια απο τη φυση του

Και αυτο ειναι κατι που δεν πολυαρεσει στο κοσμο

Λατρευω τη στρατηγικη θεση που καταλαμβανουν στο στομα.Ακριβως στη γωνια

του στοματος και απο κει και πισω αυτος ειναι που οριζει μια ευθεια οροσειρα

φυματων απο προγομφιους γομφιους μεχρι να φτασεις στο φρονιμητη.


Ηρθε με μια ιδιαιτεροτητα μια αποκλιση απο το φυσιολογικο.

Οι νεογιλοι της κυνοδοντες ειχαν αρνηθει πεισματικα να πεσουν, την εποχη

που επρεπε να δωσουν τελετουργικα σχεδον στη θεση στο διαδοχο μονιμο.

Σε μια σειρα μονιμων δοντιων δυο "πιτσιρικια" της αλλοιωναν τη συμμετρια ,μια

χρυση αναλογια που ποτε της δεν εζησε.

Τοσα χρονια στο στομα αναμεσα στη παρεα ολολευκων μονιμων τα νεογιλα της ειχαν

χασει το λευκο αυτο καταλευκο χρωμα τους εξ ου και οι ονομασια γαλαξιες ( λευκα

σα γαλα)

Μου ζητησε τη βοηθεια μου με παραπονο οτι οι κοπελες των οδοντιατρων ειναι οι

πιο αδικημενες.Δεν την αδικω ετσι ειναι.Βρισκουμε χρονο να βολεψουμε τους παντες

και ξεχναμε τους ανθρωπους που ειναι διπλα μας.

Η ανταμοιβη μου δε θα μπορουσε να ταν υλικη αλλα αυτο που αντικρυσα ξεπερνουσε

καθε μου προσδοκια.Δε μιλω για το αποτελεσμα αυτο εγκειται στη προσωπικη εκτιμηση

του καθενος.

Το χαμογελο της αβιαστο και καλοσχηματισμενο.Η γλωσσα της να περνα απαλα

 βελουδινα σχεδον πανω απο το νεο της μονιμο πια δοντι και εκεινη να χαμογελα

 πλατια.

Η αμοιβη μου ηταν και ειναι αυτο το χαμογελο

Kαθομαι και τη χαζευω να χαμογελαει με τη καρδια της, ισως να ναι και ο τροπος της

να μου πει ευχαριστω αν κ δε θα χρειαστει ποτε να το κανει και το ξερει.

Για κατι τετοιες στιγμες αγαπω πολυ αυτο που κανω.Για αυτα τα χαμογελα για αυτο

το βλεμμα οταν εγω δε κοιταω.

Με ποση χαρα και περηφανια το δειχνει σε ολο το κοσμο λες και περιμενει την επι-

κυρωση πως επιτελους μεγαλωσε αφου πια δε φαινεται ο παιδικος.Αλλα οπως μου

ειπε " Βρισκεται παντα απο κατω απο αυτο που μου εφτιαξες αρα κατα βαθος

ειμαι ακομα παιδι"

Δε το χα καν σκεφτει ετσι αλλα χαρηκα πολυ που το ακουσα.

Για αυτες τις συμπεριφορες ειμαστε ικανοι να κανουμε τα παντα

Να βλεπουμε καταματα την ευτυχια.

Ειμαστε λιγο αδικημενη καστα.Απο την Αγγλια ακομα θυμαμαι τη πρωτη λεξη

των ασθενων στη καρεκλα

" I hate the dentist"

Μπα? εμας μας ρωτησες?


Αλλα να που ενιοτε στο βλεμμα καποιων ανθρωπων κοντινων η ακομα και οχι

νιωθουμε ενα λιγο απο το τιτλο του Αρουντατι Ροι

"Ο θεος των μικρων πραγματων"

Γιατι ετσι αισθανεται καποιος οταν κανει εναν ανθρωπο να χαμογελα με τη καρδια

του.