Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Hablar con él




Μου εδωσες μια μικρη αφορμη σημερα μπουφο.

Δε σκοπευα να γραψω κατι.

Μου πες ξαφνικα ομως το ποσο μονη νιωθεις.

κυριολεκτουσες.

πατησες μια χορδη ευαισθητη.

Εκεινος να λειπει ολη μερα στη δουλεια.να γυρναει το βραδυ κουρασμενος

να μη προλαβαινει καν τα παιδια του.και σενα να σε προλαβαινει για ποσο?

για μιση ωρα για μια ?

Εσυ ολη μερα να σαι μονη.να τα προσεχεις να τα φροντιζεις .και μεσα σε ολα να χεις

και τη δουλεια σου

Τα σαββατοκυριακα να λειπει να τεντωνει το χρονο μπας και βρει λιγο και για κεινον

μονος .και αυτος .και εσυ.

"ειναι αγαπη αυτο"? με ρωτησες

ειχε ενα παραπονο μια απελπισια η ερωτηση σου.βλεπεις δεν ειναι και χθεσινο, σου

συμβαινει καιρο.

δεν ακουσα τη φωνη σου ειναι η αληθεια μα δε χρειαζοταν και ολας.

και ενιωσα καλα γι αυτο που δε χρειαστηκε καν να σαι μπροστα για να

σε ακουσω.

Δε ξερω να σου απαντησω τι ειναι αγαπη και τι οχι.


ειναι αναφαιρετο δικαιωμα του καθενος να προσδοκα αγαπη ετσι οπως την εχει 

ερμηνευσει σαν εννοια στο μυαλο του.

Βλεπεις και γω πιστευα πως ειναι κατι πολυ ευγενες και σωστο να ναι καποιος ολη

μερα ορθιος στη δουλεια του θελοντας ετσι να προσφερει τα παντα στην οικογενεια

του. Στον ανθρωπο του.

Μια αλλη εποχη δε θα βρισκα κατι μεμπτο σε αυτο.

ειναι ομως ετσι? τα πραγματα που νομιζουμε οτι κανουμε για τον εαυτο μας και για 

τους αλλους ειναι τελικα ετσι η μηπως τελικα ο εαυτος μας μπαινει στη βαση μιας

κλιμακας.?με ολους τους υπολοιπους απο πανω.

Το να επιχειρησεις να τραβηξεις παραλληλους δεν εχει και πολυ νοημα οταν κατι τετοιο

ειναι βαθια ριζωμενο μεσα σου.Οταν ετσι εχεις μεγαλωσει οταν αυτο παντα εβλεπες.

Μονο που διαπιστωνεις πως στο τελος της ημερας ουτε τον εαυτο σου φροντιζεις ετσι

 ουτε και τον ανθρωπο σου.

θελω να πιστευω πως οι ανθρωποι που ειναι φτιαγμενοι για το μαζι θα βρισκουν

παντα χρονο να κανουν πραγματα μαζι.Θα τον τεντωσουν θα τον λυγισουν θα

τον σπασουν αν χρειαστει το χρονο,τη κουραση,τη διαθεση,τις υποχρεωσεις

τη δουλεια αν προτιμας ,και θα  κανουν πραγματα μαζι.

 εκει ειναι η ευχαριστηση.η διασκεδαση.

στις στιγμες του "μαζι".

στο μοιρασμα.

Δεν εχει τοσο σημασια το αποτελεσμα αν χανουμε τη πορεια.και χανεις και χανει 

τη διαδρομη ετσι.

ειναι σα μια γραμμικη συναρτηση,ακολουθια δε ξερω πως λεγεται

εσυ εισαι ο μαθηματικος.

προσπαθουμε να φτασουμε απο το 1 στο 10 και διαπιστωνουμε ποσα νουμερα 

χασαμε.

Μου απαντησες δεν εχω παιδια δε ξερω,δεν εχω παντρευτει δε ξερω..

δε ξερω.πραγματι.

ελπιζω, θελω, ευχομαι να ναι ετσι .να μαι και γω ετσι.

Εντελως σχιζοφρενικα συνειδητοποιω ποσο χρονο χανουμε .ποσες στιγμες 

ποσες βολτες ποσα ομορφα πραγματα.

Δεν υπαρχει καποια ασφαλης συνθηκη να ακολουθησεις η να σου πω τι να κανεις.

Ισχυει οτι σου πα

Αν τον ρωτησεις ισως στη μαγικη εκεινη στιγμη μεταξυ υπνου και ξυπνιου

θα σου πει ποσο ευτυχισμενος ειναι που παντα ξερει πως καθε μερα θα γυρισει σε

σενα ακομα και για μια καληνυχτα σου.

Δε τα αναιρει ολα αυτο ασφαλως και οχι

ομως ειναι παντα ομορφο να  λεγεται.

Τι να του πεις αν με ρωτουσες?


"η και οι δυο μαζι η κανεις...με ακους"?

εγω με μενα
εγω με σενα
εσυ με μενα
εσυ με σενα
και
εμεις με το κοσμο.

νομιζω αυτο ειναι το νοημα.

οσο ακομα υπαρχει καιρος.


ειλικρινα, αν και θεωρω πως παντα μπορουσα να βρω ορμωμενος απο τη παραμικρη

λεξη του αλλου, το αντιστοιχο soundtrack απο ταινια με πιασες απροετοιμαστο σημερα


αλλα αν ηταν να βαλω κατι θα ταν αυτο


απλα αλλαζει το "προσωπο"



καλο ξημερωμα











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου