Δελφινι στον Ευβοικο

Ηξερε πως αυτο το Πασχα θα ταν διαφορετικο.

 Θα επεστρεφε σε ενα χωρο με αναμνησεις απο αλλες εποχες πιο ηλιολουστες .Με παρεα την 

 οικογενεια της αδερφης του και τους γονεις του

´´ ωραια ´´ μονολογησε .Εφτιαξε γρηγορα τη τσαντα του πηρε τα απαραιτητα και μπηκε στο

 αμαξι χωρις να το πολυσκεφτει.

Ο Πετρος ειχε ενα εξοχικο σε εναν οικισμο λιγο πιο πανω απο τη σκαλα Ωρωπου.Η

αποσταση  απο την Αθηνα δεν ηταν μεγαλη και με καλη μουσικη γινοταν παντα λιγο

μικροτερη.

we were soldiers OST



Καθως οδηγουσε σκεφτοταν τις πιθανες εναλλακτικες του που τις ακυρωσε ολες γιατι ειχαν 

ενα κοινο παρονομαστη.Γυναικες ψαχνουν αντρα.

Η Κατερινα του χε προτεινει τριημερο στη Κερκυρα.Στο νησι του Πασχα.

´´Δεν υπαρχει περιπτωση . πες οτι πηγες εκει, παει ,θα θεωρησει και δικαιολογημενα οτι τα

εχετε .Και μετα παρ το αυγο και κουρεφ τό.ασε που θα λειπαν και οι δικοι της και αυτο

σημαινε 3 βραδια να κοιμασαι στον ιδιο χωρο με το ιδιο ατομο.Εισαι εκγκρατης οκ δεν

εισαι ομως και ασκητης!!!"

Μειδιασε ελαφρα την ωρα που περνουσε τα διοδια Σχηματαριου.Σχεση ηταν το τελευταιο

που εψαχνε.ειτε να κανει ειτε να του τη καταλογισουν οι αλλοι

Crouching tiger hidden dragon OST


Μετα ηταν ο Δημητρης. ´´ Ελα ρε να παμε Ναξο στη ξαδερφη μου ειναι εκει διορισμενη.ελα 

σου λεω ρε την εχεις δει τη ξαδερφη μου. ;" Το μειδιαμα εγινε γελιο γαργαρο.Ακατανοητη

 η προσπαθεια να τον προξενεψουν λες και δειχνει οτι ζητα κατι τετοιο λες και δειχνει

ευαλωτος.

"Μαλλον θα φταιει η ηλικια" σκεφτηκε... "θεωρουν οτι ειμαι στο παραλιγο η κατι τετοιο.μα

κανεις δε βλεπει οτι ειμαι ακομα παιδι...οτι οτι μου ετυχε ειναι επειδη σκεφτομουν σα

παιδι."

Στριβοντας πια προς Ωρωπο σκεφτοταν τη τελευταια εναλλακτικη.μιας και θα ταν στο

εξοχικο να πηγαινοερχεται στη Ν.Μακρη που θα ταν μια αλλη φιλη.για καφε για ποτο για

βολτα για για για.

Εκει  ηταν που το χαμογελο παγωσε."Η θερμοκρασια παντα πεφτει στη Μαλακασα"

σκεφτηκε.ο δρομος ηταν γεματος ηχους και αναμνησεις απο καλοκαιρινη συναυλια υπο

την  απειλη ντου του Κασιδιαρη και της τρελοπαρεας του φουσκωτων η και πατσοκοιλιων

κοντοκουρεμενων.

Θα εμενε με την αδερφη του τα ανηψια του και τους γονεις του.Θα ταν πιο ασφαλης.

Το μονο του ταξιδι  που χε κανονισει να κανει θα ταν να περασει τον Ευβοικο για να

συναντησει μια παλια καλη φιλη που και εκεινη οπως ο Πετρος ειχε αποφασισει να περασει

το πασχα κοντα στους δικους της.

Να περασει τον Ευβοικο.μαλιστα.μαλλον δε το χε σκεφτει και παρα πολυ καλα αυτο.

Δυο τροπους εχει κανεις να περασει απο τον Ωρωπο στην Ερετρια.ειτε να παει μεσω

της αερογεφυρας της Χαλκιδας να κανει το γυρο με το αυτοκινητο δηλαδη.ETA (

Estimated Time Arrival) μια ωρα και κατι." Ωχου ζαλαδα τωρα ποιος κανει κυκλους"

ξεφυσηξε την ωρα που εμπαινε στο αμαξι σκεπτομενος ακομα το ροχαλητο που

εφαγε ολο το βραδυ στη μουρη απο τον ανηψιο του απαντωντας ναι στη προταση

"εγω κοιμηθω με θειο βραδυ"!!!

Η δευτερη λυση ηταν και η ενδεδειγμενη .Θα παιρνε το φερυ και σε λιγοτερο απο μιση

ωριτσα θα ταν απεναντι .Εξαλλου η Παναγιωτα θα χε αμαξι και να μην ειχε τα καφε

στην Ερετρια ειναι διπλα στο λιμανι.

Αφησε το αμαξι στο λιμανι και υπο το φοβο να χασει το φερυ και να περιμενει αλλη

μιση ωρα και να βριζει που θα του ερχοταν μια η αλλη αν το χανε και αν το κανε

με το αμαξι,πατησε και ενα τρεξιμο . Tα ποδια υπακουσαν  το σωμα ακολουθησε."αυτο

τους ελειψε" ηταν στη καλυτερη του κατασταση εδω και χρονια.εκοψε βιαστικα το

εισητηριο και  μπηκε. παρεα παντα με το i phone και αγαπημενες μελωδιες στο repeat.

Kαι εκεινη τη στιγμη ηταν που  του συνεβη.ανεβαινοντας τα σκουρα μπλε σκαλια ενος φερυ

διαπιστωνει οτι καμια φορα τo νυστερι δε χωνεται αρκετα βαθια στη σαρκα.Μεμιας

η ασφαλεια της επιλογης του να παρει το φερυ χαθηκε.

ο αερας της θαλασσας.οι γλαροι πανω απο το κεφαλι.το μπλε του φερυ.

η τελευταια φορα που χε παρει παλι ενα φερυ δεν ηταν στον Ωρωπο.ηταν χιλιομετρα

μακρια πιο βορεια. ενωνε τη Θρακη με νησι.και εναν ωκεανο μακρια στη μνημη.

Κατακλυσμος εν αιθρια.η μερα ηταν ηλιολουστη .πραγματα που πιστευε πως ειχε

καλα ασφαλισει απασφαλιστηκαν και αρχισαν να γδερνουν.το i phone απο συντροφος

ειχε γινει συμμετοχος στο κακο.

Καθοταν στη κουπαστη και κοιτουσε ευθεια με ματια υγρα ειτε απο τη θαλασσα και

τον αερα ειτε απο κατι αλλο.οσες φορες και αν τον ρωτησα το αρνηθηκε." Οταν καθεσαι

σε κεινο το σημειο το νερο και ο αερας δε θα σε λυπηθουν και τα ματια θα αντιδρασουν"

δεν επεμεινα.

"Περασες καλα στο καφε" τολμησα μονο να ρωτησω.

Γυρισε και με κοιταξε με την απορια ενος τρελλου και με την γλυκυτητα παιδιου που χαν τα

ματια του τα ομορφοσκαλιστα οπως του τα χαν καποτε ονομασει και τοτε και μονο τοτε

καταλαβα  το λογο γιατι του τα ονομασαν ετσι.τα ειχαν δει υγρα μετα απο καποιο

συγκινητικο φιναλε ταινιας ισως, η αμεσως μετα απο την αγωνια του να κερδισει ενα σωμα.

" ναι ηταν ανωδυνος" απαντησε και δε καταλαβα καν τι εννοουσε.


Αυτο που δε θα ξεχασω ποτε ηταν σε τι υπεβαλλε τον εαυτο του στο ταξιδι της επιστροφης.

Μπαινοντας παλι στο φερυ παρακολουθουσα προσεχτικα καθε του κινηση.δεν ηταν ο ιδιος

ανθρωπος που ξεκινησε απο τον Ωρωπο πια.


Κοψαμε εισητηριο.ανεβαινοντας μου λεει

" Ξερεις με τι ειναι αναλογο το να ξαναγυρισει μια μερα?" Eβλεπα τον αερα της αναπνοης

του να γεμιζει το στερνο του και μετα  αυτο να τρεμοπαιζει και να αδειαζει.

θα τον αφηνα να τελειωσει ηξερα για τι πραγμα μιλουσε ηξερα τι πραγμα σκεφτοταν.

" Σα να δεις τωρα δελφινι στον Ευβοικο" ειπε με γυρισμενη τη πλατη αλλα με φωνη

αγερωχη.

Ηξερα πως ο πατερας του ειχε ενα μικρο τριμετρο φουσκωτο και τον επαιρνε παιδι

για ψαρεμα στον κολπο .θυμαμαι πως μου λεγε πως απο το δημοτικο και μετα ο Ευβοικος

δεν ειχε πια ουτε λεπι.και ειχαν γυρισει καθε σημειο του καθε εποχη του.

Δελφινι στον Ευβοικο.ο Πετρος και γω μια φορα ειδαμε δελφινι και αυτο στο Αιγαιο

Μεχρι τοτε και απο τοτε δεν ειδε ποτε του ξανα. Τι παραλληλισμο βρηκε να διαλεξει.

Ειναι κλειστος κολπος και σπανιως περνανε μεγαλα πλοια και ειναι και χειμωνας.εκεινη

τη στιγμη σκεφτηκα πως αν ειχε πει "σα να παγωσει η κολαση" περισσοτερες πιθανοτητες θα

δινε στον εαυτο του.

δε μιλησαμε .καθοταν και κοιτουσε περα προς τον Ωρωπο την εκκλησια που φαινοταν

απο το πλοιο με το λευκο της τρουλλο και το μπλε το κυκλαδιτικο να δεσποζει απο μακρια.

Αν κοιτουσε τη θαλασσα θα μπορουσε να δει αυτο που ειδα εγω και δε του το ειπα

ποτε.Αφησα τη στιγμη να περασει και να χαθει ισως γιατι δεν ειχε και κανενα νοημα να το

μαθει.

Αν κοιτουσε θα εβλεπε το αντιστοιχο φερρυ που χε ξεκινησει απο τον ωρωπο και σε λιγο

θα περνουσε απο κοντα μας.στην αρχη ειδα την επιγραφη στο πλαι του και πηγα να γελασω

με το ονομα." Τσοκος lines".μα ποσο γελοιο σκεφτηκα.

Την επομενη εικονα δε θα τη ξεχασω ποτε.

Το λογοτυπο του ηταν ενα δελφινι.


"Δελφινι στον Ευβοικο"


εκεινος εστριβε πια ενα τσιγαρο κοιτωντας μακρια.η καταιγιδα μεσα του κοπαζε.


και η στιγμη περασε και χαθηκε.



Δε του το πα ποτε γιατι ηξερα τι θα μου απαντουσε.

"οι ανθρωποι βλεπουν οτι θελουν να δουν,πιστευουν αυτα που θελουν να πιστευουν"

εκεινος δε θα δακρυζε παλι.δακρυσα εγω για αυτον.