Σημερα ειπα λιγο να ξεφυγω απο τη θεματολογια του blog πραγμα για μενα δυσκολο διοτι
δε μπορω ευκολα να διανοηθω μερα να περασει διχως αγαπημενες μουσικες.Ωστοσο αν τα
καταφερω καπου θα προσπαθησω να στριμωξω καποιο αγαπημενο κομματι αλλα ας
περασω και στο παρασυνθημα.
Η εκφραση του τιτλου ειναι γνωστη και χιλιοειπωμενη και την ανακαλυψαν ανθρωποι
πολυ σημαντικοτεροι απο οσους θα αναφερθω.
Δυστυχως ζουμε εδω και καιρο σε μια εποχη που περαν απο τη τσεπη μας ,και οι αξιες μας
αλλα και οι ιδιοι οι ανθρωποι περναμε βαθια κριση.Μια κριση που εχει καταφερει να
διαβρωσει ακομα και τα βαθυτερα επιπεδα του εγω μας.Η αξιοκρατια ειναι ορος προς
εξαφανιση,η αναγνωριση επισης.Το "ευχαριστω" λεξη ιδιαιτερη ,εχει χαθει πια απο το
λεξιλογιο μας.
Αρκετα με τις ευγενειες και ευγενεις εκφρασεις...
Μου "τη δινουν" οι ανθρωποι του σημερα που χρησιμοποιουν μια οποια εξωτερικη
εμφανιση προκειμενου να δικαιολογησουν την πνευματικη τους ανυπαρξια.Ακομα
χειροτερα με εκνευριζουν οσοι τους σιγονταρουν οσοι τους καθοδηγουν, τους
επιδοκιμαζουν προκειμενου και αυτοι με τη σειρα τους να αποκομισουν ενα καποιο
οφελος απο ολο αυτο κυριως σε αισθηματικο-σεξουαλικο επιπεδο. Η μεταδοση
γνωσεων,εμπειριας,τεχνογνωσιας ειναι μια διαδικασια που οφειλει να ειναι
αδιαβλητη,καθαρη και ως εκ τουτου ανιδιοτελης.Η ευθυνη και το βαρος του θεσμικου
ρολου αυτου που καθοδηγει ειναι τεραστια.
Μου τη δινει να μην αναγνωριζεται η προσπαθεια ο μοχθος η δουλεια το αγχος η συνεπεια
αλλα αντ αυτου να δινουν καποιοι σημασια σε ενα εφαρμοστο τζην ενα ωραιο αρωμα,σε
ενα ναζι ενα πονηρο χαμογελο.Πες μας κατι που δε ξερουμε θα πεις...
Ειχα ενα ονειρο απο πολυ μικρος και ισως τα βλεπω λιγο λοξα τα πραγματα απο
διεστραβλωμενο πρισμα.δε ξερω..ισως.Ηθελα απο παντα να γινω οδοντιατρος.Απο παντα
Εκανα ενα πολυ μεγαλο κυκλο για να τα καταφερω ισως να μην ημουν ετοιμος να κριθω
οταν κρινονταν ολοι ισως να ημουν ανεπαρκης,μετριος..ισως ισως ισως.Καθε ερμηνεια
αποδεκτη.Απο ολο αυτο εμαθα πως παντα επρεπε να προσπαθω διπλα.Μια φορα για μενα
και μια φορα για να αποδειξω οτι αξιζω να βρισκομαι σε αυτο το δρομο.Να αποδειξω οτι
δεν εκλεψα τη θεση κανενος τη προσπαθεια κανενος το κοπο κανενος αλλα οτι ειμαι οτι
καλυτερο μπορουσα να ειμαι.
Θυμωνω οταν δεν αποδιδονται τα ευσημα και τα δικαια εκει που πρεπει να αποδιδονται.
Θυμωνω οταν καποιοι λειτουργουν σε συνθηκες πανικου η οταν εχουν καταστρωσει ειδικο
project περιορισμου των αρετων του συναδελφου,του φιλου,του συμμαθητη ,του
συμφοιτητη.Θυμωνω οταν οι σωστοι ποδοπατουνται.Οταν δεν ακουνε αυτοι που παλευουν
ενα "ευχαριστω" μια καλη κουβεντα.
Καλο θα ειναι να αποδιδονται και καμια φορα "τα του Καισαρος τω Καισαρι" και να μην
πολυσυνηθιζουμε με τους πληθυντικους καπηλευομενοι τις επιτυχιες,τις προσπαθειες και
τον αγωνα αλλων.Ας μη ξεχνουν οι αμεσα ενδαφερομενοι οτι ολους αυτους που επιχειρουν
να ποδοπατησουν ανεβαινοντας θα τους βρουν μπροστα τους στη καθοδο η οποια με
μαθηματικη ακριβεια θα ειναι αποτομη και βιαια.Δεν ειναι η πτωση που σε σκοτωνει..ειναι
το σταματημα της πτωσης.Καλο θα ειναι να θυμουνται οτι και εκεινοι τοτε θα χρειαστουν
μια καλη κουβεντα,μια αγκαλια ενα φιλο.Ας μη τους χασουν λοιπον.
Καθε ομοιοτητα με προσωπα και περιστασεις ειναι εντελως συμπτωματικη....
Μπααα who gives a fuck?
The shadows betray you...the ones who always will follow you
